Een goed adviseur voorkomt dezelfde adviesaanvraag

Een goede interimmanager zorgt ervoor, dat zijn inhuur zo spoedig mogelijk overbodig is. Een klant mag immers verwachten dat de interimmer niet blijft zitten voor zijn eigen omzet. Hoe zit dit bij adviseurs. Een organisatieadviseur geeft een advies tegen vooraf schriftelijk overeengekomen condities[1]. Men mag verwachten dat de klantvraag op dat moment is beantwoord. Toch zien we in de praktijk dat nogal eens een adviseur bij een organisatie blijft ‘hangen’. Soms onder de noemer van vervolgwerk, soms een andere klus waarbij het handig is dat de adviseur de organisatie heeft  leren ‘kennen’. Maar wat mag een klant eigenlijk van een adviseur verwachten in termen van nazorg? Hoe zit het met het duurzaamheidsaspect van het advies? Als een interimmer zich overbodig maakt, moet een adviseur dan niet voorkomen dat hij voor dezelfde vraag na enige tijd terug komt?

Er zijn genoeg energiebedrijven, die hun klanten adviseren hoe ze minder energie kunnen

verbruiken. Waarom adviseren adviseurs hun klanten dan niet hoe ze minder gebruik kunnen maken van adviseurs? Zou het niet goed zijn als standaard elke adviseur de betreffende organisatie een advies geeft over hoe de inschakeling van externe adviseurs voor de adviesvraag in de toekomst kan worden vermeden? Natuurlijk zal dit niet gelden voor elke adviesvraag, maar het zou onze beroepsgroep sieren als we ‘het doen tenzij het niet past’ in plaats van ‘het doen mits de klant er om vraagt’.

[1] Zie ondermeer artikel 8 in de Gedragscode en Reglement van Tuchtrechtspraak van OOA